Наҳотки, бу дунё рохатини истаб яшаганлар
учун, бу оятлар кор қилмас?
"Сизнинг
хомхаёлларингиз ҳам, аҳли китобнинг хомхаёллари ҳам ҳақ эмас - кимки ёмон амал
қилса, жазосини олур ва ўзи учун Аллоҳдан ўзга на бир дўст ва на бир мададкор
топмас”. (Нисо 4:123).
"Бу Кунда
ҳар бир жон ўзи қилган иш-амали билан жазоланур”. (Ғофир 40:17).
"Шояд,
мен қолган умримда яхши амал қилсам”, деб қолур. Йўқ! (У асло ҳаётга
қайтарилмас). (Муминун 23 :100).
Изоҳ: ... умрини куфру-туғён билан совурган кимсага
ўлим соати келганида, у шу қадар надомат ва азобга дучор қилинадики, бу азоб
олдида дунёдаги барча уқубатлар роҳат бўлиб қолади. Энди у жаҳаннамда шундай
азобларга гирифтор бўладики, бунинг олдида ўлаётган соатида кўрган азоби
роҳатга айланиб қолади.
"Айтинг:
"(Бу Қуръон) Парвардигорингиз томонидан (келган) Ҳақиқатдир. Бас, хохлаган киши
иймон келтирсин, хохламаган кимса кофир бўлсин”. (Каҳф 18:29).
|