Наҳотки, бу дунё рохатини истаб яшаганлар учун, бу оятлар кор қилмас? 

"Сизнинг хомхаёлларингиз ҳам, аҳли китобнинг хомхаёллари ҳам ҳақ эмас - кимки ёмон амал қилса, жазосини олур ва ўзи учун Аллоҳдан ўзга на бир дўст ва на бир мададкор топмас”. (Нисо 4:123). 

"Бу Кунда ҳар бир жон ўзи қилган иш-амали билан жазоланур”. (Ғофир 40:17).

"Шояд, мен қолган умримда яхши амал қилсам”, деб қолур. Йўқ! (У асло ҳаётга қайтарилмас). (Муминун 23 :100).

Изоҳ: ... умрини куфру-туғён билан совурган кимсага ўлим соати келганида, у шу қадар надомат ва азобга дучор қилинадики, бу азоб олдида дунёдаги барча уқубатлар роҳат бўлиб қолади. Энди у жаҳаннамда шундай азобларга гирифтор бўладики, бунинг олдида ўлаётган соатида кўрган азоби роҳатга айланиб қолади.

"Айтинг: "(Бу Қуръон) Парвардигорингиз томонидан (келган) Ҳақиқатдир. Бас, хохлаган киши иймон келтирсин, хохламаган кимса кофир бўлсин”. (Каҳф 18:29).